Deze week staat er een interview met Jerney Kaagman in Margriet over haar ziekte Parkinson. Jerney vertelt dat ze het moeilijk vindt dat zij doordat ze de ziekte van Parkinson heeft, stukken afhankelijker is van haar partner. “Zonder Bert ben ik nergens.” “Ik probeer hem een beetje uit de wind te houden door op te passen dat ik niet altijd om zijn hulp roep. En ik moet ook zelf aan de bak blijven”, aldus Jerney.
Jerney praat nu openlijk over haar ziekte maar eerder had zij daar moeite mee.
“Ik was bang dat ik niet meer zou worden gevraagd, niet alleen voor Idols, maar ook voor ander werk. Dus hebben Bert en ik besloten om de vijf jaar tot mijn pensioen te overbruggen en te verzwijgen wat er aan de hand was.”
Jerney heeft zich zelfs aangeboden als ‘het gezicht van Parkinson’. “Ik las in Papaver, het blad van de patiëntenvereniging, dat de hoofdredacteur het jammer vond dat de ziekte in Nederland geen bekend gezicht heeft. Dus toen heb ik gemaild: ‘U kunt mij bellen!’.”
Jerney kreeg daar veel positieve reacties op.
“Meteen na het eerste interview waren de reacties eensluidend: wat stoer, wat goed dat je dit doet. Fantastisch.”
