555 juweeltjes en een les in nederigheid (#1)

De beste zanger die ooit geleefd heeft. Dat schreef Matthijs van Nieuwkerk elke keer weer in de bijna 70 stukjes die hij voor de VARA-gids schreef. Die stukjes gingen allemaal over Charles Aznavour. Dat Matthijs idolaat is van de zanger stak hij niet onder stoelen of banken, maar om elke week een stukje over de man te schrijven leek mij een hele toer. Maar omdat een mens zichzelf soms, zeker in coronatijd, wat moet uitdagen, besloot ik dit voorbeeld te volgen. Ik ga een kwartaal lang elke week een stukje schrijven over mijn favoriete band. U weet wel, Earth and Fire.

Ik trap af met een stukje over 555 juweeltjes samengeperst in een bijna 50 uur durende afspeellijst op Spotify. De lijst is aangemaakt door Gert Oosterhuis, maar niet door hem samengesteld. Nee, dat werd gedaan door de harde kern van de 1.745 leden tellende Earth and Fire Facebookgroep, waar Gert ruim 4 jaar geleden de initiatiefnemer van was. Want zijn redenering was dat als al die mensen de muziek van Earth and Fire bejubelen, er uit een selectie van andere favoriete liedjes toch een prachtige lijst moet kunnen ontstaan. Van de tien à twintig liedjes die een ieder in mocht sturen, mochten er maximaal 3 van Earth and Fire zijn. En in zijn oproep vroeg Gert uitdrukkelijk niet de standaard Top2000-lijstjes in te sturen, maar kritisch door de eigen platenkast te gaan. Van alle inzendingen maakte hij een lange lijst waaruit de inzenders weer twintig favoriete liedjes moesten kiezen (hun eigen liedjes niet meegeteld) om zo tot een eerlijke ranking te komen.

Op 20 december 2020 ging de schatkist open en publiceerde Gert dé Top 555 Aller Tijden. Hij noemde deze afspeellijst ‘Eternal diamonds and pearls, Top 555 van Earth and Fire volgers’. Hij schreef in zijn begeleidende bericht in de Facebookgroep: ‘De ‘goudzoekers’ hebben stuk voor stuk diep in hun geheugen gegraven of hebben de gelegenheid aangegrepen om hun parels aan platen weer ‘ns uit de kast te trekken, op te poetsen en te beluisteren. Het zal niemand verrassen dat onze lijfband zelf de Top 10 uit deze schatkist vol 555 juweeltjes domineert. Earth and Fire telt 21 noteringen, met als hekkensluiter het toepasselijke “From the end till the beginning”.’

Je denkt dat Spotify toch wel alles zo’n beetje in het archief heeft staan, maar niets is minder waar. Gert: “Jammer genoeg zijn tijdens het rangschikken van de parels er meerdere door de dubbele bodem van de schatkist heen gezakt, omdat Spotify deze niet herkende (of vanwege auteursrechten). Een voorbeeld hiervan is het schitterende “The Two of Us” van Earth and Fire. Ginny Koerts was één van de deelnemende ‘goudzoekers’ en zij koestert dierbare herinneringen aan deze song. Haar vader Gerard Koerts was niet alleen de componist, maar hij leerde Ginny ook de gitaarakkoorden spelen. En Marjorie Koerts, de vrouw van Chris, had van het nummer Children liever de liveversie met Chris en Gerard (French Connection) in de schatkist gehad.” Mooie verhalen die hier best nog eens herhaald mogen worden.

Natuurlijk stuurde ook ik mijn lijstje van 20 favorieten in. Zorgvuldig samengesteld uit de diverse afspeellijsten die ik per jaar bijhoud. Ik weet nog dat ik bij de eerste blik op de totaallijst een beetje droef werd want het leek alsof er vooral heel veel oude liedjes in stonden. Ik stemde recalcitrant zoveel mogelijk op recente liedjes omdat ik vond dat er echt niet alleen in de jaren zestig en zeventig juweeltjes waren geschreven. De verrassing kwam toen ik tijdens de voorbereidingen voor het kerstdiner de Eternal-afspeellijst aanzette en werd gegrepen door de verscheidenheid aan nummers. En ik merkte hoe blij ik werd van alles wat langskwam, nieuw én oud, bekend en onbekend en hoe het geheel een prachtige mix vormde die mijn muzieksmaak heeft verrijkt. Het was een les in nederigheid.

Rumblin’ from inside the earth
Is drowned by howling of the wind
Unchained by abuse of knowledge
Wind disperse poison-gas
The whirl winds ravage north,
South east and west
Scoring air punish their pride

(Uit: Atlantis)

Pre-stream primeur! ‘Weekend’ 2018 door Wattmen

We kijken er steeds vaker naar uit… Regelmatig snort onze ‘diehard’ E&F-fan én speurheld John Hamelink op het internet de meest verrassende geluidsfragmenten op. Samen met Ko van den Broek mogen we beiden gerust hofleverancier van de besloten Earth and Fire Facebook groep noemen: ze posten soms werkelijk pareltjes uit de schatkist van de Earth and Fire historie op het vlak van beeld, geluid en knipsels. Zo plaatste John op 11 december van het afgelopen jaar een demo versie van ‘Weekend’ in de uitvoering van Bert Leijssen uit België. De reacties hierop – waaronder die van Gerard en Ella Koerts zelf – waren zeer enthousiast. Gert Oosterhuis viel zo’n beetje van z’n stoel; zó ondersteboven was hij van deze uitvoering. “Kent het festival-minnend publiek uit de lage landen deze song echt nog niet…?” Alle reden voor hem om op zoek te gaan naar het verhaal achter de muzikanten en deze ‘Weekend’ in-een-quasi-R.E.M.-jasje.

Bert Leijssen vertelt hem hierover:

“Er zijn zo van die nummers die zich in je achterhoofd nestelen en die te pas en te onpas boven komen drijven. Oorwurmen. ‘Words’ van F.R. David is zo’n song. En ‘Weekend’ is ook zo’n liedje. Ik was al erg blij met jouw eerste reactie, maar toen je vertelde dat Gerard Koerts onze versie ook kon smaken, sloeg ik natuurlijk helemaal achterover! Er zat eigenlijk helemaal geen bedoeling achter deze cover, behalve dat ik het altijd een heel tof nummer heb gevonden en dat ik er ‘ooit wel eens iets mee wilde doen’. Ik moet het als kind vaak op de achterbank van de auto hebben gehoord. Hoewel ik thans meer van de Indie- en alternatieve muziek ben, zat het nummer een tijdje geleden weer in m’n hoofd. Met name het lijntje “Friday night when I’ll see you again…” weet mij elke keer weer te raken. Ik mag het nummer dan wel zingen, maar de meeste credits gaan naar mijn muzikale kompaan Tijl Cuppens. Hij kende het nummer in eerste instantie niet meteen en op basis van wat vage instructies van mijnentwege heeft hij het muzikale gedeelte voor z’n rekening genomen. Tijl heeft het arrangement grotendeels bedacht en bovendien alle instrumenten ingespeeld. De demo is oorspronkelijk een heel rudimentaire uitvoering, een dik jaar geleden opgenomen op de zolderkamer; een degelijke maar al bij al beperkte homestudio. Misschien zit de charme van de sound wel net in die beperking… De backing bijvoorbeeld is ingezongen door An – de vriendin van Tijl – en dat was eerder bedoeld om een leidraad voor mij te zijn. Haar spontane take pakte echter zo goed uit dat we besloten het ‘op tape’ te laten staan. Heel eerlijk gezegd heb ik al die tijd wel een onderbuikgevoel gehouden dat onze versie ‘iets speciaals’ heeft en vroeg of laat wel eens zou worden opgemerkt. Enige tijd terug hebben we het nummer ook al een keer live ten gehore gebracht. ”

Bert en Tijl kennen elkaar al enkele decennia en ze hebben in die jaren zowel samen als los van elkaar muziek gemaakt. De muzikale invloeden op de mannen gaat terug tot minstens de jaren ’90. Aanvankelijk speelden ze samen in de band Debris, dat erg geïnspireerd was op de toen heersende Britpopgolf met ook invloeden van R.E.M. en Pixies. Daarmee werd de band opgemerkt door Limbomania 1997; een rockconcours voor Limburgse bands. Ze speelden er in de finale én wonnen de publieksprijs. Als gevolg daarvan speelde de band ook in Nederlands Limburg met als resultaat het opnemen van twee songs in Maastricht voor een CD ter promotie van Belgisch- en Nederlands Limburgse bands. Een paar jaar later stapte Bert als zanger/toetsenist over naar de band Very Camel. Met deze band eindigde hij als 3e tijdens een editie van het befaamde Belgische Humo’s Rock Rally. Door deze positie kreeg de band flink wat exposure en kwam terecht in het voorprogramma van Novastar, Admiral Freebee en Echo & The Bunnymen. Een opgenomen EP bracht evenwel niet het succes waarop men had gehoopt en de band raakte van lieverlee op een verloren spoor. Twee jaar geleden bracht een vrijgezellenavond de leden van Debris weer bij elkaar en is de cirkel rond. In deze samenstelling treedt de band thans weer sporadisch op. Daarnaast maken Bert en Tijl samen muziek onder de naam Wattmen.

Gesteund door alle positieve reacties en het enthousiasme uit de achterban van Earth and Fire besloten Bert en Tijl om hun demo versie van ‘Weekend’ professioneel op te vijzelen, zonder het oorspronkelijke pure geluid teniet te willen doen. Dankzij de deskundige handen van producer Jussi De Nys is er een nieuwe mix af en heeft hij het kunnen opwaarderen naar een song, die bepaald niet misstaat tussen de grote jongens. Wattmen blaast ‘Weekend’ in een zeer eigen en volwassen stijl nieuw leven in, dat geheid hit-potentie heeft om weer generaties vooruit te kunnen. Of om met Bert’s woorden te spreken: dit is ook zo’n oorwurm die je niet meer uit je hoofd krijgt.

Beluister ‘Weekend’ 2018 vast per pre-stream via:

Spotify

Op zeer korte termijn zal het nummer te downloaden/streamen zijn via Spotify, ITunes en andere streamingdiensten.